Kiedy myślimy o dostępności cyfrowej, często kojarzy się nam z obowiązkiem prawnym lub technicznymi wytycznymi. Tymczasem za skrótem WCAG kryje się coś znacznie ważniejszego – ludzkie doświadczenie, komfort korzystania z usług medycznych i poczucie szacunku dla każdego pacjenta, niezależnie od jego ograniczeń.

Dla osób z niepełnosprawnościami strona internetowa placówki medycznej to często pierwszy kontakt z usługą zdrowotną. Jeśli ten kontakt jest frustrujący, niezrozumiały lub wykluczający – może skutecznie zniechęcić do dalszego działania, a w skrajnych przypadkach – uniemożliwić uzyskanie pomocy.

UX w służbie empatii – co oznacza dostępna strona WCAG 2.1?

Dostępność cyfrowa (ang. web accessibility) to projektowanie stron tak, by mogły być używane przez każdego, w tym przez osoby z:

• niepełnosprawnością wzroku (np. niedowidzenie, ślepota),

• trudnościami motorycznymi (np. porażenie kończyn, choroba Parkinsona),

• zaburzeniami poznawczymi (np. dysleksja, autyzm),

• niepełnosprawnością słuchu,

• seniorów z obniżoną sprawnością percepcyjną,

• osoby korzystające z urządzeń mobilnych w nietypowych warunkach (np. w silnym słońcu, z ograniczonym dostępem do internetu).

Standard WCAG 2.1 to zbiór wytycznych, które pomagają projektować strony z myślą o różnych scenariuszach użytkowania. Nie chodzi tu o dodanie kilku opcji dla wybranych grup, ale o tworzenie stron uniwersalnych, elastycznych i inkluzywnych.

Jak dostępność WCAG wpływa na doświadczenie pacjenta?

1. Spokój i pewność, że sobie poradzę

Dla osoby starszej lub niewidomej możliwość łatwego powiększenia tekstu, nawigacji klawiaturą czy skorzystania z czytnika ekranu to nie luksus, ale warunek konieczny do skorzystania z podstawowej opieki zdrowotnej.

Dostępna strona oznacza, że pacjent nie musi prosić nikogo o pomoc – może samodzielnie umówić wizytę, pobrać skierowanie, przeczytać komunikat od lekarza.

2. Zrozumiałe komunikaty i brak niepewności

Przyciski opisane jako „Zarejestruj się na wizytę” zamiast „Kliknij tutaj” znacząco wpływają na orientację użytkownika. Struktura strony powinna być czytelna i przewidywalna – użytkownik wie, gdzie się znajduje i jak wrócić do poprzedniej strony.

To kluczowe zwłaszcza dla osób z zaburzeniami koncentracji, seniorów oraz użytkowników z trudnościami poznawczymi.

3. Unikanie stresu i poczucia wykluczenia

Wyobraź sobie osobę niesłyszącą, która trafia na film promujący teleporady – bez napisów. Albo osobę z dysleksją, która musi wypełnić skomplikowany formularz rejestracyjny bez żadnych podpowiedzi. To realne sytuacje, które prowadzą do stresu, frustracji i wycofania się z kontaktu z placówką.

WCAG to sposób na minimalizację barier, które w tradycyjnym projekcie strony często są niezauważalne.

4. Większe zaufanie do placówki

Placówka medyczna, która dba o dostępność cyfrową, buduje zaufanie i wizerunek instytucji nowoczesnej, świadomej i otwartej na potrzeby wszystkich pacjentów. Dla wielu osób to pierwszy znak, że również w bezpośrednim kontakcie mogą liczyć na empatię i zrozumienie.

Przykłady dostępnych rozwiązań, które poprawiają UX:

• Wysoki kontrast tekstu i tła, by ułatwić czytanie osobom niedowidzącym.

• Możliwość powiększenia treści bez utraty funkcjonalności.

• Alternatywny tekst dla grafik (czytniki ekranu).

• Przejrzysta struktura nagłówków, która ułatwia nawigację.

• Formularze z opisami pól i błędów, możliwe do wypełnienia bez użycia myszy.

• Napisy do materiałów wideo, audiodeskrypcje dla osób niewidomych.

• Oznaczenie języka strony, które wpływa na prawidłowe działanie czytników.

Empatycznie projektowana strona WCAG to nie koszt – to wartość

Projektowanie dostępnych stron to nie tylko techniczna zgodność z przepisami, ale przede wszystkim akt empatii. Pokazujemy, że każdy pacjent – bez względu na wiek, zdrowie, sposób korzystania z technologii – jest dla nas ważny i ma prawo do informacji oraz leczenia.

Nie wykluczaj — zamów stronę WCAG 2.1

Dostępność cyfrowa według WCAG 2.1 znacząco wpływa na jakość kontaktu pacjenta z placówką medyczną. Przekłada się na komfort, samodzielność i poczucie szacunku. To nie tylko zgodność z ustawą – to tworzenie środowiska, w którym nikt nie czuje się zagubiony czy wykluczony. A to – w świecie medycyny – często pierwszy krok do skutecznej terapii i budowania relacji opartej na zaufaniu.